โครงการระดับรากหญ้าในอินเดียกำลังเปลี่ยนไส้ปลาที่เคยสร้างมลพิษให้กับชายหาดให้กลายเป็นสินค้าที่มีประโยชน์
ภายใต้แสงแดดยามเช้าที่ร้อนระอุ ชาวประมงในท่าเรือ Kasimedu ในเมืองเจนไน เมืองหลวงของรัฐทมิฬนาฑูทางตะวันออกเฉียงใต้ของอินเดีย กำลังง่วนกับการคัดแยกปลาที่จับได้ในเช้าวันนั้น พวกเขานำปลาที่ดีที่สุดไปขายในตลาดใกล้เคียงและโยนสิ่งที่เน่าเสียหรือไม่พึงประสงค์ลงบนชายหาด เพียงขึ้นไปบนเลน คนขายเนื้อกล้ามโตเตรียมปลาสำหรับตลาด สับชิ้นส่วนที่กินไม่ได้ออก ขูดเขียงเขียงเปื้อนเลือดที่สะอาดเป็นระยะๆ ใส่ลังพลาสติกที่อยู่ใกล้เคียงซึ่งทิ้งบนชายหาดเพื่อให้กระแสน้ำขึ้นเพื่อทำความสะอาด
เมื่อแผงลอยเปิดขึ้นและฝูงชนทยอยลงมา ปริมาณในตลาด Kasimedu ซึ่งเป็นตลาดปลาที่ใหญ่ที่สุดในเจนไนและเก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศก็เพิ่มสูงขึ้น ผู้ขายพยายามตะโกนใส่หน้ากันเพื่อแย่งชิงลูกค้า เสียงดังมากขึ้น ความร้อนและกลิ่นเหม็นของเศษปลาก็ลอยขึ้นสู่ชายฝั่งพร้อมกับยุง แมลงวัน และสุนัขจรจัด
ชาวประมงและผู้ขายที่ Kasimedu ไม่ได้อยู่คนเดียวในกลวิธีในการกำจัดปลาที่ไม่ต้องการ การทิ้งเศษปลาให้เน่าเสียบนชายหาดเพื่อให้คนเก็บขยะจัดการและช่วงน้ำขึ้นเป็นประเพณีในชุมชนชาวประมงหลายแห่งของอินเดีย ปัญหาคือมันใช้งานไม่ค่อยได้ ชิ้นส่วนของปลาเน่ายังคงลอยอยู่ในน้ำเพื่อนำขึ้นฝั่งอีกครั้ง Kennit Raj ชาวประมงท้องถิ่นกล่าว “ตะกอนจะเน่าเหม็นมากขึ้น” เขากล่าว “และ [สิ่งนี้] ก่อให้เกิดความอัปยศที่เกี่ยวข้องกับชุมชนชาวประมงในอินเดีย”
ประชากรจำนวนมาก ความต้องการปลาที่เพิ่มขึ้น ภูมิอากาศที่อบอุ่น (และร้อนขึ้น) และการขาดการดำเนินการของคณะกรรมการควบคุมมลพิษในท้องถิ่น ทำให้เศษซากปลาไหลล้นตามแนวชายฝั่งยาว 7,500 กิโลเมตรของอินเดีย เพื่อจัดการกับปัญหานี้ สถาบันเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำกร่อยกลางของประเทศ (CIBA) ภายใต้สภาวิจัยการเกษตรแห่งอินเดียได้ร่วมมือกับคนในท้องถิ่นเพื่อเปลี่ยนขยะเหล่านี้ให้กลายเป็นความมั่งคั่ง
“ขยะจากปลาเป็นปัญหาหลักในประเทศที่มีประชากรหนาแน่นอย่างอินเดีย” Debasis De นักวิทยาศาสตร์หลักและหัวหน้าทีมของโครงการขยะปลาสู่ความมั่งคั่งของ CIBA กล่าว “มันทำให้ชายฝั่งไม่ถูกสุขลักษณะและไม่เอื้ออำนวยต่อชุมชนชาวประมง” ภายใต้การรณรงค์ Swachh Bharat (อินเดียสะอาด) CIBA ได้เข้าหาชาวประมงใกล้กับ Kasimedu โดยวางแผนที่จะใช้เทคโนโลยีที่เป็นนวัตกรรมของหน่วยงานเพื่อเปลี่ยนของเสียจากปลาเป็นผลิตภัณฑ์ปุ๋ย
Kennit และ Velangani ภรรยาของเขาซึ่งมีอายุ 40 ปี ทั้งคู่ได้ลงทะเบียนพร้อมกับชาวประมงอีก 150 คนจากทั่วประเทศ CIBA จัดให้มีการฝึกอบรมและอุปกรณ์ในการเปลี่ยนเศษซากปลาให้เป็นผลิตภัณฑ์มูลค่าเพิ่ม 2 รายการ ได้แก่ PlanktonPlus ซึ่งใช้ในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเพื่อเพิ่มแพลงก์ตอนให้แข็งแรง และ HortiPlus ซึ่งเป็นปุ๋ยอินทรีย์สำหรับพืชสวน การฝึกอบรมและอุปกรณ์ถูกจัดเตรียมให้กับ Rajs โดยไม่เสียค่าใช้จ่ายเนื่องจากพวกเขาถือว่ามาจากชุมชนชายขอบ (CIBA ให้การฝึกอบรมฟรีแก่ทุกคน แต่คิดค่าอุปกรณ์ 750 ดอลลาร์สหรัฐฯ สำหรับผู้ที่สามารถจ่ายได้) CIBA ทำงานโดยตรงกับเกษตรกรผู้เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำมากที่สุด แต่มองว่าโครงการขยะสู่ความมั่งคั่งเป็นวิธีที่สร้างประโยชน์ให้กับคนในท้องถิ่น ทำความสะอาด สภาพแวดล้อมในท้องถิ่นและช่วยเพิ่มความพยายามในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ “เราจัดการเกี่ยวกับการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ” Mahalakshmi กล่าว P นักวิทยาศาสตร์หลักและสมาชิกของทีมหลักที่ CIBA
Mahalakshmi อธิบายว่า หน่วยแปรรูปปลาที่จัดหาโดย CIBA มีราคาย่อมเยา ใช้งานและทำความสะอาดได้ง่าย ช่วยให้ชาวประมงจากครอบครัวที่มีรายได้น้อยไม่สามารถซื้ออุปกรณ์หรูหราหรือตีความคู่มือการใช้งานที่ซับซ้อนได้ CIBA ยังให้เอนไซม์ที่จดสิทธิบัตร ซึ่งพวกเขากล่าวว่ามีประสิทธิภาพมากกว่าผลิตภัณฑ์ที่คล้ายกันที่ใช้อยู่ “เราใช้ประโยชน์ได้ 100 เปอร์เซ็นต์โดยไม่มีการสูญเสียเลย” Debasis หนึ่งในผู้ริเริ่มเทคโนโลยีกล่าว โดยอธิบายว่า “เอนไซม์สลายโปรตีน” ของ CIBA แตกต่างจากผลิตภัณฑ์อื่นตรงที่ยังย่อยกระดูกและไขมันอีกด้วย
เมื่อ Rajs ได้รับการฝึกอบรมและอุปกรณ์ในปี 2018 และพบสถานที่สำหรับจัดตั้งหน่วย พวกเขาก็พร้อมที่จะเปิดตัวองค์กรของตน ขั้นแรก? เก็บเศษปลา. แม้ว่าผู้ประกอบการเอกชนจะรวบรวมเศษปลาจากชายหาดเพื่อรีไซเคิลเป็นอาหารปลาและอาหารสุนัข แต่ก็ยังไม่มีปัญหาการขาดแคลนขยะ มีเศษขยะมากมายรอบๆ ตลาดปลาและชายฝั่ง เคนนิตอธิบาย ขณะที่เขาสวมถุงมือสีน้ำเงินและหน้ากาก และเตรียมเก็บเศษปลาพร้อมกับมูรูกัน ชาวประมงที่เพิ่มเป็นสองเท่าเป็นคนขับรถของเขา “รายได้เพิ่มเติมนี้ช่วยในการบริหารครอบครัวของฉัน” Murugan กล่าว ทั้งคู่มักจะทำงานร่วมกัน เก็บเศษปลาในลังพลาสติก บางครั้งใช้รถสามล้อและบางครั้งก็ใช้รถบรรทุกขนาดเล็ก
“เรารวบรวมเศษปลาจากตลาดปลา 10 แห่งขึ้นไปในรัศมี 20 กิโลเมตรรอบๆ ตลาดปลาคาซิเมดู” เคนนิทกล่าว สำหรับเศษปลาที่เก็บได้แต่ละกิโลกรัม เขาจ่าย Murugan $0.07 [ห้ารูปี] และครอบคลุมค่าเชื้อเพลิง
พวกเขาส่งปลาไปยังหน่วยประมวลผลของ Kennit ใกล้ท่าเรือ Kasimedu และยิงมัน หน่วยนี้มีลักษณะคล้ายช่องทางขนาดใหญ่และทำงานบางอย่างเช่นเครื่องเตรียมอาหารขนาดใหญ่ ของเสียจากปลาถูกบดผ่านใบมีดโลหะคมและกลายเป็นน้ำข้นสีน้ำตาลเข้มที่ผสมในอ่างขนาดใหญ่ด้วยสารละลายเอนไซม์ CIBA จากนั้นเราก็ปิดฝาให้แน่น Kennit กล่าว และทิ้งไว้ให้ตกตะกอนและหมักเป็นเวลาสามหรือสี่วัน
เว็บไฮโล ไทย อันดับ หนึ่ง, ทดลองเล่นไฮโล, ไฮโล พื้นบ้าน ได้ เงิน จริง
